จำนวน 8 แผ่น  

เสียง ไทย

บรรยาย -

เรื่องย่อ

ละคร  นายอำเภอกำมะลอ (Happy Magistrate)  นำเสนอเรื่องราวของบัณฑิตหนุ่มในสมัยราชวงศ์หมิงที่ไปสอบขุนนางในเมืองหลวงแล้วไม่ผ่านเลยเดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางเกิดเรื่องไม่คาดฝันมากมาย ซ้ำยังถูกคนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นนายอำเภอที่เพิ่งมารับตำแหน่งเลยได้เป็นนายอำเภอแบบงงๆ
เรื่องราวในละครเริ่มต้นขึ้นกลางดึกคืนหนึ่ง ขณะที่โจรกำลังแอบขโมยสมบัติในสุสาน อยู่ๆ ก็มีรถม้าของขุนนางในราชสำนักวิ่งเข้ามาจอดไม่ไกลนัก ที่แท้ผู้ที่นั่งอยู่บนรถม้าคือขันทีที่ได้รับคำสั่งให้สังหารอดีตนางกำนัลคนโปรดของฮ่องเต้หลังเธอเพิ่งให้กำเนิดพระโอรสได้ไม่นาน ครั้นสังหารนางกำนัลคนดังกล่าวแล้ว เขาจึงจับองค์ชายน้อยใส่หีบไม้แล้วนำมาฝังทั้งเป็นที่สุสาน เมื่อลูกน้องขุดหลุมฝังหีบไม้เสร็จแล้วเขาก็ลงมือสังหารลูกน้องและควบรถม้ากลับทันที โจร (ซึ่งแอบซุ่มดูอยู่ห่างๆ) หลงคิดว่าในหีบไม้มีเพชรนิลจินดา ครั้นพอขุดขึ้นมาแล้วพบเด็กทารกตัวเป็นๆ แถมหน้าตายังน่ารักน่าชังและมีปานแดงที่เท้าเขาก็รู้สึกตกใจ

26 ปีต่อมา
บัณฑิตจำนวนมากต่างเดินทางเข้าเมืองหลวง ( เป่ย์จิง  ซึ่งก็คือ  ปักกิ่ง  นั่นเอง) เพื่อมาสอบขุนนาง หนึ่งในนั้นคือบัณฑิตหนุ่ม  ตู้อวิ๋นเถิง  แต่เนื่องจากสอบตกอีกตามเคย เขาจึงเตรียมเดินทางกลับบ้าน มือปราบ  ม่ายย่าถัง  เห็นว่าในเมืองมีบัณฑิตต่างถิ่นเป็นจำนวนมากจึงออกมาไล่ต้อนหนุ่มๆ (รวมทั้งตู้อวิ๋นเถิง) ให้ไปรวมตัวกันในพิธีโยนลูกบอลผ้าไหมเลือกคู่ที่บ้านขุนนางใหญ่ เมื่อรู้ว่านอกจากจะได้แต่งเมียแล้วชายหนุ่มผู้โชคดียังจะได้สมบัติเป็นของแถม ตู้อวิ๋นเถิงกับเหล่าบัณฑิตต่างถิ่นก็ต่างพากันตื่นเต้น ครั้นพอเห็นว่าหญิงสาวที่จะมาเลือกคู่ด้วยการโยนลูกบอลเสี่ยงทายเป็นหญิงที่ทั้งอ้วนและขี้เหร่ ทุกคนก็ถึงกับผงะและพากันหันหลังกลับ แต่ม่ายย่าถังนำกำลังมาขวางไว้ทุกคนเลยจำต้องกลับไปรวมตัว ณ จุดเดิม เมื่อหญิงอ้วนซึ่งมีนามว่า  จินหลาน  เริ่มโยนลูกบอล หนุ่มๆ ก็เบี่ยงตัวหลบด้วยความหวาดผวาและพยายามปัดลูกบอลให้พ้นตัว  ตู้อวิ๋นเถิงเป็นคนหนึ่งที่พยายามหลบลูกบอลแต่เนื่องจากเขากำลังจะเดินทางกลับเลยแบกสัมภาระใส่หลังมาด้วย ลูกบอลจึงตกลงบนสัมภาระโดยที่เขาไม่รู้ตัว

หลังจากนั้น ตู้อวิ๋นเถิงก็ถูกครอบครัวจินหลานบังคับให้แต่งงาน เขาไม่อยากเข้าพิธีจึงควบม้าหลบหนีทั้งที่สวมชุดเจ้าบ่าว พ่อจินหลานโกรธมากที่ตู้อวิ๋นเถิงหลบหนีไปได้จึงสั่งให้ม่ายย่าถังนำกำลังไปตามจับตู้อวิ๋นเถิงมาให้ได้ภายใน 3 วัน หากยังคว้าน้ำเหลวอีกม่ายย่าถังต้องเป็นเจ้าบ่าวแทน จินหลานได้ยินดังนั้นก็หูผึ่ง เธอพอใจม่ายย่าถังและอยากแต่งงานเต็มแก่จึงยอมรับเขาเป็นเจ้าบ่าวทันที แต่ม่ายย่าถังไม่โอเค เขาจึงรับปากว่าจะตามจับตู้อวิ๋นเถิงกลับมาแต่งงานกับจินหลานให้ได้
หลังถอดเสื้อคลุมเจ้าบ่าวออกแล้ว ตู้อวิ๋นเถิงเห็นว่าตนเหลือเพียงเสื้อตัวในจึงแอบย่องเข้าไปในโรงเตี๊ยมหมายยืม (ขโมย) เสื้อคนอื่นใส่แต่ดันหลงเข้าไปในห้องผู้หญิง บังเอิญว่าในตอนนั้น  เฉาเทียนเจียว  (เจียวเจียว) กำลังจะอาบน้ำพอดี เธอไม่รู้ว่ามีชายแปลกหน้าอยู่ในห้องจึงถอดเสื้อผ้าต่อหน้าต่อตาตู้อวิ๋นเถิง ตู้อวิ๋นเถิงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ยิ่งเห็นว่าเฉาเทียนเจียวเป็นหญิงงามเขาก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นจึงได้แต่สวดมนต์ข่มใจและพยายามคลานหนีออกจากห้อง แต่เฉาเทียนเจียว (ซึ่งเป็นยอดฝีมือ) รู้ตัวเสียก่อนเธอจึงรีบลุกจากอ่างอาบน้ำโดยสวมเสื้อคลุมแค่ตัวเดียว ถึงกระนั้นตู้อวิ๋นเถิงก็เอาตัวรอดด้วยการพูดพล่ามจนเฉาเทียนเจียวสับสนและมึนงงว่าใครผิดใครถูกกันแน่ หลังตั้งสติได้เธอจึงคิดเล่นงานตู้อวิ๋นเถิงเพราะนึกว่าเขาเป็นพวกโรคจิตที่มาแอบดูเธออาบน้ำ แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันเมื่อเสื้อคลุมของเธอหลุดออกจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า ตู้อวิ๋นเถิงรีบเอามือปิดตาก่อนฉวยโอกาสหนีออกจากห้องในสภาพขวัญกระเจิงและนั่นก็ทำให้เขาวิ่งชน  เฉาซีเป่ย  (พ่อเฉาเทียนเจียว) ที่เดินสวนมาพอดี เมื่อรู้ว่าตู้อวิ๋นเถิงแอบย่องเข้ามาดูลูกสาวตนอาบน้ำ เขาก็รู้สึกโกรธแค้น (เขากับเฉาเทียนเจียวมาตามหาหมอเทวดาที่เมืองหลวง เพื่อรักษาพิษหมาป่าในตัวเฉาเทียนเจียว)

ม่ายย่าถังกลัวโดนจับแต่งงานกับจินหลานจึงนำกำลังออกตามล่าตู้อวิ๋นเถิง ตู้อวิ๋นเถิงหมดหนทางหลบหนีและกำลังจะถูกม่ายย่าถังจับตัว แต่เฉาเทียนเจียวชิงตัวเขาไปเสียก่อนโดยอ้างว่าอยากลงมือสังหารเขาเองกับมือ ตู้อวิ๋นเถิงพูดกล่อมให้เฉาเทียนเจียวสงสารโดยเดินวนรอบตัวเธอพลางเล่าว่า สาเหตุที่ตนถูกตามไล่ล่าเป็นเพราะตนปฏิเสธที่จะเข้าพิธีแต่งงานกับลูกสาวเศรษฐีถึงแม้ว่าครอบครัวฝ่ายหญิงจะนำสมบัติมาล่อก็ตาม ไหนๆ ตนก็ต้องตายอยู่แล้ว หากการตายของตนทำให้เฉาเทียนเจียวหายแค้นได้ตนก็ยินดี หลังฟังจนเคลิ้มในที่สุดเฉาเทียนเจียวก็ดึงสติกลับมาได้ เมื่อตู้อวิ๋นเถิงท้าให้ลงมือเธอถึงรู้ตัวว่าตนถูกผ้ามัดจนขยับแขนขาไม่ได้ หลังจากนั้น ตู้อวิ๋นเถิงก็ฉวยโอกาสหลบหนีไปทำให้เฉาเทียนเจียวยิ่งแค้นใจหนักขึ้น

ตู้อวิ๋นเถิงเห็นเรือกำลังจะออกจากท่าจึงคิดหนีลงเรือ แต่เนื่องจากเขาไม่มีเงินจึงถูกเจ้าของเรือยึดปิ่นปักผมคู่กายไป  แก๊งโจรในคราบคนเดินเรือโดยสารเห็นม่ายย่าถังนำกำลังมาตามจับตู้อวิ๋นเถิงก็เข้าใจผิดคิดว่ามาจับตนจึงรีบออกเรือทันที  ม่ายย่าถังรู้ตัวว่าตนไม่มีทางจับตู้อวิ๋นเถิงได้ภายในสามวัน ประกอบกับจินหลานตามมากดดันที่ท่าเรือด้วยตนเอง เขาจึงกระโดดลงแม่น้ำเพื่อหนีการแต่งงาน  ขณะที่เฉาเทียนเจียวกับพ่อกำลังล่องเรือกลับบ้าน ทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงตู้อวิ๋นเถิงร้องขอความช่วยเหลือ ที่แท้หัวหน้าแก๊งโจรนำระเบิดมาข่มขู่ผู้โดยสารคนหนึ่งหมายชิงหีบที่เขาหิ้วขึ้นมาบนเรือ ผู้โดยสารคนดังกล่าวยึดมั่นในความถูกต้องเที่ยงธรรมจึงยอมตายแต่ไม่ยอมยกหีบให้ ทั้งยังยืนยันว่าของข้างในไม่มีค่าหรือความหมายอะไรสำหรับโจร ตอนแรกหัวหน้าแก๊งโจรคิดนำระเบิดมาขู่เล่นๆ แต่สุดท้ายกลับพลั้งมือทำสายชนวนติดไฟทำให้เกิดระเบิด  เดิมทีพ่อของเฉาเทียนเจียคิดตามไปแก้แค้นตู้อวิ๋นเถิงบนเรือแต่เรือเกิดระเบิดต่อหน้าต่อตาเสียก่อน

เมื่อม่ายย่าถังว่ายน้ำถึงฝั่งแล้วพบชายคนหนึ่ง (ผู้โดยสารที่ถูกปล้นบนเรือ) นอนหมดสติอยู่จึงรีบเข้าไปดู ชายคนดังกล่าวพูดว่าเรือระเบิด ก่อนแนะนำตัวว่าตนชื่อ  อิ่นสิงเหริน  ราชสำนักแต่งตั้งตนให้เป็นนายอำเภอคนใหม่ประจำอำเภอ  ขู่กวา  เขาขอให้ม่ายย่าถังพาตนไปส่งที่อำเภอโดยบอกว่าจะตอบแทนบุญคุณที่ช่วยเหลือ ม่ายย่าถังเห็นว่าอนาคตตนกำลังจะรุ่ง (หลังเพิ่งตกงาน) ก็รู้สึกดีใจ จึงเผลอทุบที่หน้าอกของนายอำเภอคนใหม่แบบรัวๆ จนเขาเสียชีวิตคามือในที่สุด ม่ายย่าถังจึงช่วยฝังศพให้อิ่นสิงเหริน...  เมื่อตู้อวิ๋นเถิงรู้สึกตัวก็พบว่าตนมาเกยตื้นอยู่ริมท่าน้ำ (หีบของนายอำเภอคนใหม่ก็ลอยมาติดที่ท่าน้ำเช่นกัน) ด้วยความที่เนื้อตัวเปียกโชกเขาจึงถอดเสื้อผ้า รองเท้า ออกมาตากแดดและผิงไฟ จากนั้นก็นำใบไม้มาปกปิดของสงวนแล้วเดินโทงเทงไปเก็บผลไม้มาประทังชีวิต เมื่อเฉาเทียนเจียวออกมาล่าสัตว์แล้วพบชีเปลือยบนต้นไม้ก็เอาธนูไล่ยิง ตู้อวิ๋นเถิงพยายามวิ่งหนีแต่สุดท้ายก็โดนยิงเข้าที่ก้นจนหมดสติ (เพราะเห็นเลือดตัวเอง) เฉาเทียนเจียนึกไม่ถึงว่าคนที่ตนไล่ยิงคือตู้อวิ๋นเถิง

เซี่ยงหมิงเยว่  และหญิงสาวจำนวนหนึ่งโดนโจรลักพาตัวและถูกขายให้หอคณิกาของ  จีเหม่ยเฟิ่ง  ระหว่างเดินทางรถม้าเกิดพลิกคว่ำ เซี่ยงหมิงเยว่จึงฉวยโอกาสหลบหนีจากกรงขังและพลัดตกจากเขาขณะถูกตามไล่ล่า บังเอิญว่าในตอนนั้นม่ายย่าถังกำลังยืนอยู่ตรงเชิงเขาพอดี เซี่ยงหมิงเยว่จึงตกลงมาทับร่างอันอวบอ้วนของม่ายย่าถังทำให้รอดตายหวุดหวิด ถึงกระนั้นทั้งคู่ก็สลบเหมือด เมื่อเซี่ยงหมิงเยว่ฟื้นขึ้นมาแล้วพบว่าตนนอนทับม่ายย่าถังอยู่ เธอจึงรู้สึกสำนึกในบุญคุณและพยายามปลุกม่ายย่าถัง (ซึ่งนอนสลบไสลอย่างมีความสุข และไม่ยอมตื่นเพราะหวังให้เซี่ยงหมิงเยว่ผายปอด) หลังโดนทุบจนน่วม ซ้ำยังโดนปิ่นปักผมแทงที่เท้า ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวและยอมตื่นแต่โดยดี

เฉาเทียนเจียวพาตู้อวิ๋นเถิงมาที่บ้านเพื่อผ่าเอาลูกธนูที่ปักคาก้นออกและช่วยรักษาบาดแผลให้ โชคร้ายที่พ่อของเฉาเทียนเจียวมาพบเข้าจึงเอาขวานไล่สับตู้อวิ๋นเถิง เฉาเทียนเจียวเห็นดังนั้นจึงเข้าไปห้ามพ่อแล้วบอกให้ตู้อวิ๋นเถิงรีบหนีไป เมื่อเฉาเทียนเจียวกลับเข้ามาในบ้านก็พบว่าลูกธนู (ที่เพิ่งดึงออกมาจากก้นของตู้อวิ๋นเถิง) หายไป ที่แท้ตู้อวิ๋นเถิงแอบหยิบมาเป็นที่ระลึก ปรากฏว่าที่ลูกธนูแกะสลักชื่อเอาไว้ ตู้อวิ๋นเถิงจึงรู้ว่ารักแรกพบของตนชื่อเฉาเทียนเจียว

เมื่อพบว่าคนของหอคณิกากำลังตามล่าเซี่ยงหมิงเยว่ ม่ายย่าถังจึงบอกให้เธอไปหลบซ่อนตัวในถ้ำจากนั้นก็ออกไปรับหน้าคนของหอคณิกาโดยเบ่งว่าตนเป็นคนช่วยเซี่ยงหมิงเยว่ คนของหอคณิกาเห็นม่ายย่าถังสวมเครื่องแบบเจ้าหน้าที่ทางการเลยแอบหวั่นเกรง แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจจู่โจมแบบสองรุมหนึ่ง ม่ายย่าถังยังไม่ทันตั้งหลักก็ถูกรุมตื๊บจนหมดสติไปเสียก่อน หลังจากนั้นคนของหอคณิกาก็ช่วยกันแบกม่ายย่าถังกลับไปด้วย

ตู้อวิ๋นเถิงเดินเตร็ดเตร่จนมาถึงหน้าอำเภอขู่กวาเลยถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นนายอำเภอคนใหม่ เขาเห็นชาวบ้านจุดประทัดและเชิดสิงโตเลยเดินเข้าไปร่วมสนุกโดยไม่รู้ว่าทุกคนมารอต้อนรับนายอำเภอ ครั้นถูกจับโยนขึ้นไปบนเวทีแล้วเห็นป้ายต้อนรับเขาก็เริ่มรู้สึกเอะใจ... เฉาเทียนเจียวจะนำผ้าไปซักริมแม่น้ำ แต่พ่อของเธอยังคงคาใจจึงตามมาถามว่าทำไมถึงห้ามไม่ให้ตนฆ่าตู้อวิ๋นเถิง เฉาเทียนเจียวบอกตามตรงว่าเธอไม่แน่ใจว่าตู้อวิ๋นเถิงเห็นเธอโป๊หรือไม่ แต่ที่แน่ๆ เธอเห็นเขาโป๊เต็มสองตา พ่อเฉาเทียนเจียวได้ยินดังนั้นก็ยิ่งโกรธจึงบอกว่าจะสับตู้อวิ๋นเถิงเป็นชิ้นๆ  เฉาเทียนเจียวสงสัยว่าเธอเป็นคนเห็นตู้อวิ๋นเถิงโป๊แล้วทำไมตู้อวิ๋นเถิงถึงต้องตาย พ่อเฉาเทียนเจียวจึงตัดบทว่าเพราะเธอเป็นผู้หญิง เมื่อสองพ่อลูกมาที่ท่าน้ำก็พบว่ามีคนตากเสื้อผ้าเอาไว้ เฉาเทียนเจียวจำได้ว่าเป็นเสื้อผ้าของตู้อวิ๋นเถิง ครั้นเห็นหีบใบหนึ่งลอยมาติดท่าน้ำเธอจึงหยิบขึ้นมาดู

ตู้อวิ๋นเถิงถูกพามาพบ  เถียนไท่ซือ  (ซึ่งหูไม่ค่อยดี ซ้ำยังเป็นโรคหลงๆ ลืมๆ และชอบหลับ) ในฐานะนายอำเภอคนใหม่ ตู้อวิ๋นเถิงพยายามบอกว่าตนไม่ใช่นายอำเภอแต่เป็นบัณฑิตที่สอบตกซ้ำซาก ถึงกระนั้นเถียนไท่ซือ (ขุนนางใหญ่ผู้ผลักดันตำบลขู่กวาให้เลื่อนชั้นเป็นอำเภอได้สำเร็จ และรอคอยนายอำเภอมาปฏิบัติหน้าที่เพื่อที่ตนจะได้เกษียณอย่างวางใจ) ยังคงเชื่อว่าตู้อวิ๋นเถิงคือนายอำเภอคนใหม่อยู่ดี  หนีคุน  (อดีตผู้นำตำบลขู่กวาซึ่งหมายปองตำแหน่งนายอำเภอเช่นกัน) จึงเสนอให้นำหลักฐานมาพิสูจน์ ทันใดนั้น เฉาเทียนเจียวก็ปรากฏกายพร้อมหีบของนายอำเภอ (ผู้ล่วงลับ) ปรากฏว่าภายในหีบมีตราประทับ และชุดนายอำเภอ แต่ยังขาดหนังสือแต่งตั้งจากทางราชสำนัก หนีคุนต้องการพิสูจน์ว่าตู้อวิ๋นเถิงเป็นนายอำเภอจริงหรือไม่จึงนำเครื่องแบบนายอำเภอมาสะบัดทำให้หนังสือแต่งตั้งปลิวไปติดบนผนังเตา ตู้อวิ๋นเถิงเห็นไฟเริ่มลุกไหม้เลยรีบเก็บกลับมา ปรากฏว่าชื่อของนายอำเภอ (อิ่นสิงเหริน) ถูกไฟไหม้จนเป็นรูโบ๋ ตู้อวิ๋นเถิงจึงจับพลัดจับผลูได้เป็นนายอำเภอนับแต่นั้นมา และงานแรกที่เขาทำคือการเปลี่ยนชื่ออำเภอจาก  ขู่กวาเซี่ยน  (อำเภอแตงขม) เป็น  ฮวนสี่เซี่ยน  (อำเภอแห่งความสุข)
แม้จะได้ตำแหน่งนายอำเภอมาแบบฟลุ้คๆ แต่ชีวิตของตู้อวิ๋นเถิงไม่ง่ายดายขนาดนั้น เพราะหลังจากคู่ปรับเก่าอย่างม่ายย่าถังพบว่าตู้อวิ๋นเถิง (ซึ่งทำให้ชีวิตเขาตกต่ำ) สวมรอยเป็นนายอำเภอแทนอิ่นสิงเหรินผู้ล่วงลับ เขาจึงนำความลับของตู้อวิ๋นเถิงมาข่มขู่เพราะอยากมีอำนาจวาสนาบ้าง ตู้อวิ๋นเถิงไม่มีทางเลือกจึงเสนอให้เถียนไท่ซือแต่งตั้งม่ายย่าถังเป็นนายอำเภอแทนตน เถียนไท่ซือแย้งว่าตำแหน่งนี้่โอนให้กันตามใจชอบไม่ได้ ในที่สุดทั้งคู่ก็ได้ครองตำแหน่งร่วมกันไปพลางๆ ก่อน โดยจะต้องแข่งกันสร้างผลงานเพื่อชิงตำแหน่งนายอำเภอตัวจริงในภายหลัง และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวสุดป่วนสุดฮา